قاعده این است که کالاهای سرمایه‌ای مانند خانه و خودرو یا حداقل کالاهایی که بادوام یا ضروری باشند، مانند لوازم خانگی قسطی خریداری شوند. حالا خرید قسطی از کالاهای سرمایه‌ای کلان، به اجناس خرد و کوچک رسیده است.
زمستان سال 1403هم آگهی‌های فروش گوشت قرمز با چک کارمندی منتشر شده بود اما با جهش قیمت گوشت در تیر ماه 1404فروش قسطی آن بیشتر شد. در طول 6ماه، قیمت گوشت 2برابر و تبدیل به کالای لوکس شد؛ در نتیجه بعضی قصابی‌های بزرگ و فروشندگان مواد پروتئینی شروع به فروش قسطی گوشت کردند. معلوم نیست بین پختن و خوردن این گوشت تا تسویه آخرین قسط چقدر فاصله خواهد افتاد.
در حوزه پزشکی، قبلا بعضی از درمان‌های طولانی دندانپزشکی که نیازمند چندین بار مراجعه پشت‌سرهم و جراحی‌های طولانی بود، قسطی انجام می‌شد. اما حالا دندانپزشکان حاضر هستند درمان‌های کوتاه یا حتی نصب یک ایمپلنت را هم قسطی انجام دهند. مواد و وسایل گران شده است و بیماران از عهده پرداخت 30- 15میلیون تومان برای یک دندان بر نمی‌آیند؛ در نتیجه هزینه را در طول 6ماه تا یک سال پرداخت می‌کنند و امیدوارند که ضمانت ایمپلنت معتبر باشد.
همین یک‌ماه گذشته، نوع دیگری از خرید قسطی اوج گرفت. خرید قسطی لوازم‌التحریر برای دانش‌آموزانی که اول مهر سر کلاس درس رفته‌اند. تبلیغات فروش اقساطی دفتر و مداد با انتقادهای زیادی روبه‌رو شد؛ زیرا نشان می‌داد که بعضی از شهروندان به حدی گرفتار کمبود نقدینگی شده‌اند که از خرید نقدی کوچک‌ترین و لازم‌ترین کالاها هم ناتوان هستند.
و این خود فاجعه است!
